วันเสาร์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2555
AB Art รับสกรีนเสื้อในโอกาสต่างๆ เสื้อทีระลึก เสื้อทีม
เสื้อยืดย้อนยุค....เพื่อถวิลหา คือ ความยั่งยืนกว่าเสื้อยืดที่บอกว่า " ไปมาแล้ว"
ฉันรักปาย
ไปปายมาแล้ว
ถนนคนเดิน
ตรอกข้าวสาร
ถนนข้าวเหนียว
เรารักเกาะเกร็ด
ครั้งหนึ่งที่อัมพวา
คำกล่าวเหล่านี้เป็นคำกล่าวลอยๆ ผู้ที่ได้อ่านอาจงง เพราะคิดว่าเป็นเพียงคำกล่าวบ่งบอกสถานที่ท่องเที่ยวอันเป็นที่นิยมและรู้จักกันดีในเมืองไทย ที่ถูกใจคนไทยรุ่นใหม่ คนวัยทำงาน รวมถึงคนมีครอบครัวแล้ว แต่ถ้าหากพิจารณาให้ดี นี่คือ พลังของคำ ที่สามารถแปรเปลี่ยนเป็นเงินเป็นทองได้ หากคำเหล่านี้ไปอยู่ ถูกที่ถูกทาง โดยเฉพาะบนเสื้อยืด ที่วางขายตามแหล่งท่องเที่ยวเหล่านั้น เพื่อผู้สวมใส่ที่ซื้อไปจะได้ บ่งบอกให้ใครๆรู้ว่า มาถึงแหล่งท่องเที่ยวสุดฮิต สุดฮิปเหล่านี้แล้ว
ลองมองย้อนไปถึงช่วงเวลาในอดีตหากคุณได้เดินทางไปท่องเที่ยวยังสถานที่ต่างๆซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยม มักจะเจอช่างภาพนิรนาม แอบถ่ายภาพของคุณขณะทำกิจกรรมต่างๆอย่างไม่รู้ตัวไม่ว่าจะเป็นนั่งพายอยู่บนเรือแจวที่ตลาดน้ำ กำลังดูจระเข้กินไข่ที่ฟาร์มจระเข้ หรือแม้แต่ขณะเดินข้ามสะพานที่บ้านเพ เป็นต้น
กว่าจะรู้ตัวว่าตกเป็นเป้าของปาปารัซซี่เหล่านี้ ก็เป็นเวลาที่ต้องเดินทางกลับ แล้วไปจ๊ะเอ๋เข้ากับรูปตัวเอง เมื่อถูกล้างออกมาจากฟิล์มเรียบร้อยแล้ว รวมถึงขั้นตอนการตัดมาแปะที่จานกลมๆ ที่สกรีนหรือพิมพ์ชื่อสถานที่ท่องเที่ยวแห่งนั้นแล้ว
ทำให้หลายๆคนจำใจที่จะต้องจ่ายเงินไปอย่างเสียมิได้ เพราะไม่อยากให้รูปของตัวเองถูกดึงออกและนำไปทิ้ง เพื่อนำรูปคนใหม่ที่ถูกแอบถ่ายมาติดต่อไป
นี่คือการสร้างรายได้แบบเก่าๆของคนเก่าๆ แต่ในปัจจุบันหากคุณเดินทางไปเที่ยวยังสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมต่างๆ แม้จะไม่มีคนมาถ่ายรูป ก็ต้องพบกับสิ่งที่จะทำให้คุณสามารถไปบอกใครๆว่ามาที่นี่แล้ว นั่นก็คือ " เสื้อสกรีนหรือพิมพ์ลาย หรือคำพูด "
ความรู้สึกของคุณและคนส่วนใหญ่ก็คือ ต้องการที่จะซื้อเสื้อเหล่านี้ ทั้งๆที่มีเพียงคำพูด นี่จึงเป็นคำกล่าวที่ว่า " เอาพลังของคำมาทำเป็นเงินได้อย่างถูกที่ถูกทางถูกประเด็น"
เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะ เมื่อคุณไปอยู่ที่สถานที่นั้น บรรยากาศแห่งนั้น โดยเฉพาะคนที่ไม่เคยมายังสถานที่แห่งนั้นมาก่อนก็พยายามที่จะซึมซับกับบรรยากาศสถานที่แห่งนั้นให้มากที่สุด โดยการเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่ง ทำให้เกิดการซื้อเสื้อยืดเหล่านี้อย่างง่ายดาย
ในช่วงแรกที่มีพ่อค้าแม่ค้าหัวใสผลิตเสื้อยืดในลักษณะนี้ออกมา ก็ได้รับความนิยมมหาศาล สันนิษฐานกันว่ามีจุดกำเนิดมาจากเมืองปาย และถนนคนเดินเชียงใหม่ เพราะเป็นเสื้อยืดที่สื่อความหมายประมาณว่า " ไปสถานที่ท่องเที่ยวนั้นๆมาแล้ว"
พ่อค้า แม่ค้า หรือผู้ประกอบการในเมืองท่องเที่ยว หรือมีสถานที่ท่องเที่ยวที่อยู่ใกล้ๆ เป็นแหล่งทำเงิน ต่างหันมาผลิตเสื้อยืดในลักษณะที่มีเพียงคำพูดมากมายทั่วประเทศ
ในที่สุดเมื่อมีผู้ผลิตมากมาย โดยเฉพาะเกินกว่าจำนวนคนที่จะซื้อ ที่สำคัญนี่คือสินค้าแฟชั่นที่มาเร็วไปเลย อีกทั้งยังมีเกร่อทั่วไปเรียกได้ว่า ใครๆ ก็ทำขาย
ส่งผลให้เสื้อลักษณะนี้เสื่อมความนิยมลงอย่างรวดเร็ว ปัจจุบันขายไม่ค่อยออก ไม่มีใครโดยเฉพาะวัยรุ่นหรือคนรุ่นใหม่ต้องการใส่เสื้อยืดเชยๆ ที่มีแบบและคำสไตล์คล้ายๆกันแบบนี้อีกต่อไป
ยังมีตัวอย่างที่ดี ซึ่งแสดงออกให้เห็นถึงการหลีกหนีจากเสื้อยืดแบบนี้ในลักษณะเดิม สู่การออกแบบที่เรียกว่า " คิดใหม่ ทำใหม่" โดยไม่ทิ้งกลิ่นอายดั้งเดิม
เสื้อยืดยี่ห้อ ลืมไม่ลง จากไอเดียของ ซูริค เจ้าของร้านเล็กๆชื่อเดียวกับยี่ห้อเสื้อ ซึ่งร้านตั้งอยู่ที่ท่าพระจันทร์ คือเสื้อยืดที่ขายดีและได้รับความนิยมอย่างมากในปัจจุบัน
นั่นเพราะ ซูริค สร้างจุเด่นเป็นเอกลักษณ์ให้กับเสื้อยืดของเธอด้วยสิ่งที่เรียกว่า อารมณ์ถวิลหาอดีต หรือ Nostalgia มาเป็นจุดขาย ผ่านลาพิมพ์และลายสกรีนบนเสื้อยืด ที่ออกมาในแนวย้อนยุคแบบไทยๆ ที่ดูแล้วจริงใจ อบอุ่น เข้าใจง่าย เหมือนได้กลับไปสัมผัสความเพลิดเพลินของวันวานอีก
โดยแนวทางที่ ซูริค เลือกใช้กับเสื้อยืดของเธอนั้น เรียกว่า Nostalgia Marketing ในอดีตนิตยสาร a day เคยใช้แนวทางนี้เป็นการเปิดตัวนิตยสารเล่มแรกๆ จนกลายเป็นจุดเด่นที่ทำให้ได้รับความสนใจจากสังคมแวดวงธุรกิจสิ่งพิมพืมาแล้ว ผ่านการนำเสนอเรื่องราวที่อยู่ในความทรงจำของผู้คนและสังคม
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของ น้ำพุ หรือวงศ์เมือง นันทขว้าง เรื่องของโดเรมอน เรื่องคุณเต๋อ เรวัตร วุฒินันท์ เรื่องของซูโม่สำอาง เรื่องของกลุ่มคนทำนิตยสารไปยาลใหญ่ ซึ่งล้วนก็สร้างปรากฏในระดับ Talk of the Town ยอดขายได้ดีมากๆ
รวมถึงพ่อค้า แม่ค้าหัวใส นำของที่มีจำหน่ายตั้งแต่สมัยเด็กๆแต่หายไปจากสายพานการผลิตมานับสิบปี เช่น หมากฝรั่งทรงบุหรี่ ช็อคโกแลตลูกกลมๆ มะนาวดองรสเปรี้ยว เป็นต้น
ซึ่งในปัจจุบันได้มีการนำกลับมาผลิตใหม่อีกครั้ง ซึ่งส่วนใหญ่โรงงานส่งขายตามต่างจังหวัด แต่เพราะขายแข่งกับขนมกรุบกรอบ ที่ขายอยู่ทั่วไปไม่ได้ พ่อค้า แม่ค้าเหล่านี้เห็นช่องทางการจำหน่าย เลยรวมขนมเหล่านี้มาขายเป็นแพ็คๆ ในถุึงพลาสติก วางขายตามแหล่งท่องเที่ยวเน้นสถานที่ท่องเที่ยวย้อนยุค เช่น เกาะเกร็ด ตลาดสามชุก ก้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า โดยผู้ซื้อไม่ใช่เด็กๆตัวเล็กๆ แต่เป็นผู้ใหญ่นี่เองที่ซื้อ เพราะมีความทรงจำดีๆกับขนมเหล่านี้
จึงไม่ต่างจากการที่ ซูริค นำแนวอารมณ์ของทวิลหามาใส่บนเสื้อยืดยี่ห้อ ลืมไม่ลง ผ่านการพิมพ์ หรือสกรีนลายเสื้อที่เน้นรูปแบบและตัวอักษรย้อนยุค กำหนดและคุมโทนสีให้มีความฉูดฉาด แต่เข้ากัน เช่น ลายสุรพล สมบัติเจริญ ซึ่งก็ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี
ปัจจุบันร้านเล็กๆของเธอมีแบบเสื้อในแนวเดียวกันกว่า 80 แบบ และค่อยๆทยอยออกแบบลายใหม่ๆ เดือนละ 2 ลาย โดยมีราคามาตรฐาน ทุกไซส์ราคาเดียว คือ 180 บาท บรรจุในแพ็กเกจถุงกระดาษหิ้วที่ทำให้นึกถึงอารมณ์ถวิลหาอดีต
นี่จึงเป็นเรื่องอารมณ์ถวิลหา ที่สร้างมูลค่าให้เสื้อยืดธรรมดาให้กลายมาเ็นสินค้ายอดนิยม ที่โดนใจและตรงใจผู้คนในสังคมยุคนี้ ที่ชอบย้อนกลับไปนึกถึงเรื่องราวความทรงจำอันหอมหวาน สุข สดใสในอดีต
จึงเป็นแนวทางให้ผู้ประกอบการ หรือผู้ผลิตเสื้อยืดนำไปปรับใช้ หรือพัฒนาเสื้อยืดของคุณ ให้ห่างไกลจากการผลิตเสื้อยืดที่พิมพ์ถ้อยคำ หรือมีเพียงชื่อของสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ แค่เพียงเท่านั้น
เพราะหากคิดได้แค่นี้ และทำตามๆกันไปไม่ช้าไม่นานก็จะไม่ได้รับความนิยมจากความเกร่อ แล้วคนที่เข้ามาทำธุรกิจนี้มากมายก็จะต้องล้มหายตายจาก ไม่ประสบความสำเร็จ และต้องไปดั้นด้นหาแนวทางการทำธุรกิจใหม่ๆต่อไปอีก
คนที่จะยืนอยู่ได้ยาวนานและประสบความสำเร็จ จึงต้องเป็นผู้เริ่มก่อน คิดก่อน ทำก่อน เหมือนเสื้อยืด ลืมไม่ลง ไอเดียร์สร้างสรรของผู้หญิงเก่งชื่อ ซูริค ประดิษฐ์สุวรรณ
<a href="http://www.blogpingtool.com%22%3eblog/ Ping Tool</a>
<a href="http://pingates.com%22%3eping/ your blog</a>
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น